![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
.......................................................................................................................................................................................................................... ♫ GALERIA ♫ NAGRANIA ♫ OFERTA ♫ CENNIK ♫ SKLEP ♫ FACEBOOK ♫ ZG�OSZENIE .......................................................................................................................................................................................................................... |
![]() |
????? |
„IMIĘ” Każde dziecko otrzymało okrąg wycięty z papieru z imieniem pary, którą samodzielnie wybrało, by dla niej/dla niego stworzyć piękną wizytówkę. Zadanie polegało na takim ozdobieniu wizytówki, by zawierała ona to, co dzieci chcą danej osobie przekazać; to, co miłe, radosne, dobre, pozytywne. W ten sposób powstały mandale imienia, czyli okręgi, zawierające ważne dla każdej osoby wartości. Na zakończenie dzieci wręczyły sobie wizytówki.
„RĘKA ANTENKA” Zadanie zostało poprzedzone pogadanką na temat dłoni; czym są? do czego służą? co można nimi robić? przyczyniają się do dobrego czy złego? Jaka jest twoja ręka? Każdy otrzymał kartkę, na której odrysował swoją dłoń. Po wycięciu dzieci wypełniły swoje dłonie tym, co uważały za swoje; powstały ręce delikatne, spokojne, miłe, łobuzerskie, ekspresyjne. Następnie dzieci użyły powstałych dłoni do kontaktu z innymi; witały się, głaskały, machały do siebie
„DZIŚ CZUJĘ SIĘ…” Zabawę plastyczną poprzedziła pogadanka na temat samopoczucia: jak się dzisiaj czujesz? Jak mógłbym się dzisiaj czuć, ale…jak inaczej można się czuć? Dzieci otrzymały do wyboru wycięte fotografie oczu. Po dokonaniu wyboru, nakleiły je na kartkach i dorysowały twarz oraz jej otoczenie. Poprzez ekspresję plastyczną wyraziły swoje samopoczucie oraz wpływ otoczenia na to, jakie mają emocje. Następnie próbowaliśmy zinterpretować na podstawie powstałych dzieł, jakie emocje towarzyszyły jego autorowi, który potwierdzał lub negował nasze przypuszczenia.
„LUBIĘ…” Ćwiczenie zostało poprzedzone pogadanką na temat tego, co lubimy, kogo lubimy, lubię kiedy… Dzieci otrzymały fotografie różnych przedmiotów. Poprzez wybór tych, które im odpowiadają i naklejenie ich na kartkę oraz dorysowanie kontinuum stworzyły obrazy ilustrujące ich zamiłowania do rzeczy, kolorów, miejsc. W trakcie pracy toczyły się rozmowy na temat fascynacji oraz konkretnych sytuacji powstałych na papierze.
„DZICIAKI ROZRABIAKI: ROZTAŃCZONE MAŁE DŁONIE” Każdy otrzymał czystą kartkę oraz farbę do malowania rękami na dłonie. Każdy samodzielnie wybrał kolor, jaki mu odpowiadał. Zadaniem dłoni było wykonanie tańca na kartce, który pozostawił kolorowy ślad. Pierwszy taniec miał zaspokoić potrzebę dzieci do swobodnej ekspresji, fascynującej techniki: taniec wyrażający samopoczucie tego dnia/chwili. Dzieci całkowicie poddały się ekspresji własnej oraz otoczenia. Kolejny taniec wymagał uważnego wsłuchania się w muzykę. Ręce tańczyły spokojnie, płynnie w rytm muzyki, coraz wolniej aż do całkowitego bezruchu.
13.04.2011 „AMIS – mój nowy przyjaciel.” Siedząc w kręgu po powitalno-integracyjnej zabawie, rozpoczęliśmy rozmowę na temat przyjaźni. Jaka jest różnica między kolegą a przyjacielem? Co możemy robić z przyjacielem? W co się bawimy? Jakie łączą nas emocje z przyjacielem? Co wolno a czego nie wolno w przyjaźni? Każde dziecko otrzymało wydruk uśmiechniętej twarzy nowego przyjaciela. Prowadzący przedstawił nową postać, która będzie nam towarzyszyć w takiej formie w jakiej ją stworzymy. To chłopiec, ma na imię AMIS. Dzieci otrzymały szkic uśmiechniętej twarzy chłopca, natomiast to jak wygląda i w jakim otoczeniu się znajduje zależy od ich pomysłu na tę przyjaźń. Uczestnicy bardzo chętnie zaangażowali
Wspólnie zastanawialiśmy się z dziećmi jakie są drzewa, jakie mogą być. Niektóre maja dużo drobnych gałęzi i delikatne listki, inne są potężne. Niektóre rodzą kwiaty lub owoce, a bywają też chore i mizerne. Po wstępnej pogadance dzieci układają się wygodnie na podłodze, zamykają oczy. Nauczyciel wprowadza w nastrój relaksu i podaje dziecięcej wyobraźni obrazy drzew, zadaje pytania, ukierunkowując wyobrażenia ku naturze. Powoli dzieci się podnoszą i zajmują miejsca przy stole do pracy. Każdy otrzymał kartkę i kolorowe flamastry
o różnej grubości. Zadanie polegało na narysowaniu swojego
wcześniejszego wyobrażenia. Jakim drzewem jesteś? Czy dajesz owoce lub
zakwitasz na kolorowo? Czy na twoich gałęziach chętnie siadają ptaki, a
może w dziupli mieszka jakieś zwierzątko?
„Mój ukochany zwierzak.” Rozwijanie w dzieciach poczucia odpowiedzialności za istoty słabsze do jakich należą zwierzęta domowe jest istotnym aspektem w budowaniu dobrych relacji w ogóle. Dzieci traktują zwierzęta na poważnie, często je personifikują. Zdają sobie sprawę z tego, że ich zachowanie względem tych istot ma na nie duży wpływ. Nauczyciel zaprezentował do wybory wizerunek małego kotka lub pieska do wyboru. Którym zwierzątkiem chciałbyś się zaopiekować? Każdy mógł się wypowiedzieć jakie zwierzęta lubi, jakie ma w domu lub jakie chciałby mieć. W plastycznej rzeczywistości każdy mógł się stać właścicielem zwierzaka, które wybrał i tworzyć dla niego optymalne warunki, aby był szczęśliwy.
Każde zajęcia rozpoczynają się ćwiczeniem koncentrująco-integrującym. Następnie wprowadzam do tematu poprzez krótką pogadankę, podczas której każdy wypowiada się na dany temat. Część główną stanowi działanie plastyczne. Na zakończenie wykonujemy zabawę relaksującą. Dzieci bardzo lubią wierszyki-masażyki. Wyciszają się i koncentrują na działaniu. Podczas całych zajęć towarzyszy nam muzyka relaksacyjna, mająca dobry wpływ na uważność i koncentrację uczestników. Jest też wyznacznikiem poziomu hałasu, kiedy staje się niesłyszalna, największe rozrabiaki wiedzą, że jest już za głośno.
Joanna Sekuła - Absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła (ceramika) wrocławskiej ASP (2008r) oraz Akademii Pedagogicznej im. J. Długosza w Częstochowie, Edukacja w zakresie sztuk wizualnych (2005r). Także absolwentka arteterapii studiów podyplomowych przy Dolnośląskiej Szkole Wyższej. Doświadczenie zdobywała w wielu ośrodkach edukacyjnych we Wrocławiu m.in. w MDK "Sródmieście", w Dolnośląskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, autorka opracowań plastycznych dla przedszkoli, wyróźniana na wielu konkursach plastycznych, stypendystka Prezydenta Wrocławia, autorka wielu wystaw. Artystyka prezentująca swoją działalność w kraju i zagranicą.
"Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat"
|
![]()
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
![]() |